•      Projektinformation

•      Rosenthal - Róžant

•      Altötting

•      Leśnica

•      Jemielnica

•      Krzeszów

•      Příbram

•      Hejnice

•      Mariazell

Róžant bu w lěće 1350 prěni raz naspomnjeny. Wot lěta 1875 rěka wjes Róžant. Ze 17. lětstotka sem je knjejstwo klóštra Marijineje hwězdy dopokazane. Hač je pomjenowanje "Róžant" serbskeho pochada abo hač słuša k staroserbskemu "Róžen", je njewěste. Dla městnych wobstejnosćow dyrbjachu so při twarje domskich dubowe zdónki jako fundament wužiwać.

Po dawkowym registeru z lěta 1375/82 wotedawachu wosom Róžeńčan statokow dawki na klóšter. W lěće 1506 kupi klóšter zbytny dźěl wjeski. Patrimonialna wotwisnosć wjeski napřećo klóštrej wobsteješe hač do lěta 1836. Tehdy měješe Róžant 166 wobydlerjow. Wulka putniska cyrkej je ze swojej wěžu hižo zdaloka widźeć. Hnadowne městno je we wědomju tu žiwych domoródnych hłuboko zakótwjene. Jako putniske městno je Róžant daloko přez třiměstowy róžk Budyšin-Kamjenc-Kulow w diasporje Drježdźansko-Mišnjanskeho biskopstwa znate.

Z lětoličbu 1682 steji juhowuchodnje wjeski najstarši modlerski stołp katólskich Serbow we łužicy. We wsy steja hišće wjacore modlerske stołpy na priwatnych ležownosćach a na wulkej putniskej łuce. Při kromje lěsa, hdźež swjeća so při wosebitych přiležnosćach Bože słužby pod hołym njebjom, steji mała kapałka, kotraž bu w lěće 1833 natwarjena. Hač do lěta 1994 bě Róžant samostatna wjesna gmejna, do kotrejež słušachu Pěskecy, Smjerdźaca, Sernjany, Hrańca a Łazk. Pozdźišo so z gmejnu Ralbicy k gmejnje Ralbicy-Róžant zjednoći.

Mału njenapadnu postawu swjateje Marije w pruhowym wěncu hłowneho wołtarja wopytowar putniskeje cyrkwje lědma spóznaje. Runje wona pak je srjedźišćo na tradicije bohateho putnikowanja ke "Knjenje na lipje". Legenda powěda wo ryćerju Lucianu ze Sernjan, kotryž wuhlada při hońtwje zdaloka běłu žónsku, za kotrejž so poda. Tola njedosćahny ju. Skónčnje so wona jemu z wočow zhubi. Jako k městnu dojěcha, hdźež bě so wona zhubiła, wuhlada na lipje mału postawu swjateje Marije, wobdatu wot jasneho swětła. Pozdźišo přichadźachu ludźo sem, zo bychu so k swjatej Mariji modlili a so jej we wšěch swojich starosćach a naležnosćach wućěkali.

Najstarša dopokazujomna powěsć wo kapałce česćowanja Róžeńčanskeje swjateje Marije z lěta 1516 rěči wo Capella Beatae Mariae Virginis. W lěće 1537 natwari so pódla drjewjaneje kapałki prěnja masiwna cyrkwička, kotraž so 1683 wo 18 łóchćow rozšěri. Do toho pak bě ličba putnikow hižo jara přiběrała. Wosebje w lětach móra wućěkaše so mnoho ludźi w próstwje a dowěrje k Maćeri Božej Róžeńčanskej. Prěnje stawizniske předstajenje Róžanta poda w lěće 1692 Jakub Xaver Ticin w swojej knize "Epitome historiae Rosenthalensis". W njej pisaše wo próstwach a wusłyšanych wołanjach a wustrowjenjach. Jara bliski je Róžant katolskim Serbam, kiž putnikuja ke Knjeni na lipje wosebje na swjatkownej póndźeli, na dnjomaj Marije wopytanja (2. julija)

a Marije naroda (8. septembra). W swjatočnych procesionach postawu swjateje Marije wot družkow njesenu přewodźejo zetkawaja so na hnadownym městnje, zo bychu Mać Božu česćili a přez nju jeje syna prosyli a so jemu dźakowali. Naspomnić ma so tež dźakna Boža mša křižerjow wutoru po jutrach, hdyž zaklinči hrimotace tysacore "haleluja" jako dźak za jutrownu hnadu. Ale tež młodostni biskopstwa a kolpingowcy rady do Róžanta putnikuja.

Dźensniša cyrkej bu 1778 w tak mjenowanym italskim wobłukowym stilu natwarjena. 1. meje 1945 so cyrkej při wojowanjach we wokolnych wjeskach hač na zakładne murje wotpali. Swjećo swjateje Marije pak bu z palaceje cyrkwje wuchowane. W nowembrje 1947 móžeše so cyrkej dźakowano pomocy mnoho katolskich Serbow a darićelow znowa woswjećić. Nětřiši hłowny wołtar cyrkwje pochadźa z klóštra Marijiny doł a bu w lěće 1987 postajeny. Je to drjewjany wołtar, namolowany w kamjenjowym stilu. Srjedźa nad wołtarjom steji mała postawa swjateje Marije, Knjeni na lipje. Njeje wjetša hač něhdźe 30 cm a tola srjedźišćo a žórło swjatnicy.

K bokomaj wołtarja stejitaj rjadniskej swjataj - Benedikt, załožer mnichowstwa a Bjarnat z Clairvaux, abt ze spočatkow cisterciensow. Wonka při cyrkwi je přičinjena wopomnjenska tafla dźakownych Serbow za dobroćela swjatnicy a serbskeho prócowarja, Tecelina Měta (1759 - 1835).

Nimo putniskeje cyrkwje je znata a woblubowana Marijina studnička jako žórło dobrotow a hojenskeje mocy. Při kóždym putnikowanju, ale tež přez cyłe lěto chodźa ludźo njepřestajnje po wodu z tuteje studnje. Tohorunja znata, ale tuchwilu nic přistupna je studnja swjateje Hany. Wodu z tutoho žórła chwala sej wosebje při wóčnych chorosćach. Na sewjer putniskeje cyrkwje je putniska łuka, hdźež swjeći so wosebje na wulkich putnikowanjach Boža mša. Mnoho dalšich swědkow nabožnosće a stawiznow našeje domizny namakaja so wokoło cyrkwje a putniskeje łuki. Nimo wjele křižow a modlerskich stołpow su to lěsna kapałka, administratura a swjećo swjateho arcyjandźela Michała. Njeposrědnje pódla putniskeje łuki steji kapałka, kotraž bu w lěće 1833 natwarjena. Kapałka dopomina na woblatka, kotrež buchu při wurubjenju cyrkwje na tutym městnje zasypane.